Traumagerelateerde manisch-depressieve (bipolaire) Disorder

len van de ziekte hebben ervaren na te bootsen. Deze dissociatie van ervaren trauma is een complex afweermechanisme geactiveerd om te gaan met de psychologisch stressvolle gebeurtenis, die slechts gedeeltelijk wordt opgeroepen of helemaal vergeten voor een periode van tijd totdat een cue reactiveert de traumatische herinnering als een herinnering.

manische depressie kan worden gezien als afweermechanismen voor de behandeling van ernstige stressoren.

Manische episodes lijken een ontsnappingsroute uit de realiteit van de negatieve gebeurtenissen van de uitgaven van energie in de afleiding van een groot aantal activiteiten tot de depressie van emotionele uitputting sets. Het full-speed-ahead actiegerichte hoog eindigt in een no energie, geen motivatie laag van een emotionele achtbaan, wat resulteert in de grillige verschuivingen in gedrag. Een aantal zeer creatieve mensen is bekend dat deze uitersten hebben.

Dichters, schrijvers, kunstenaars, componisten en hebben een hoge frequentie van bipolaire stoornis, met het verhoogde niveau van de productie in de manische fase vaak resulteert in grote prestaties. Hoewel deze personen kunnen lijken een verhoogd gevoel van eigenwaarde hebben, lijkt dit in wezen een defensieve houding zijn. Toen hun afweermechanismen breken, een dreigende depressie optreedt. Maar wanneer de depressieve persoon rebounds en emerses zichzelf in activiteit, manisch gedrag overneemt nogmaals.

De destabiliserende effecten van stressvolle gebeurtenissen hebben op de biologische ritmes, is een mogelijke hypothese. Slaapdeprivatie is aangetoond manische episodes (Cogan) neer te slaan. Recente gegevens wijzen erop dat andere variabelen, zoals cognitieve en persoonlijkheid factoren kunnen interageren met stressvolle gebeurtenissen in het bepalen van de mogelijkheden voor de eerste bipolaire episodes of een terugval.

Persoonlijke gevoelens van schuld en zelf-devaluatie beraadslagingen in verband met de kindertijd verwaarlozing en misbruik kan zijn belangrijke factoren in dit manisch-depressieve cyclus. Wanneer waargenomen persoonlijke verantwoordelijkheid voor de slopende omstandigheden, zoals een verkrachting wordt wanhopig aan het individu, depressie volgt meestal tenzij een vorm van interventie plaatsvindt. Wijziging van schuldbewuste denkprocessen moet plaatsvinden om te komen over manisch-depressieve toestanden.

Een grondig onderzoek van denkprocessen moeten elke vorm van farmacologische therapie neerslaan omdat deze voornamelijk te beh