Toen Cathy had haar baby, iedereen die Psych 101 had gedaan herkende een tekstboek geval van Post partum depressie. Maar zoals Cathy had volledige dekking gezondheid, haar ob-gyn raadde haar aan een psychotherapeut zien. Na haar eerste sessie leek ze meer van een puinhoop dan voorheen en vertelde ons dat 'de dingen moest erger worden voordat ze beter geworden'. Erger ze got.Tim, haar man, die 'hands-on' in de hele zwangerschap, bevalling en de eerste dagen van de zorg had gevoeld verdrongen, en begon een verblijf later en later.
Cathy, op een twee keer per week schema met de therapeut was nerveus en had een aantal domme, naar onze mening, mantra's zou ze zichzelf vertellen. Na twee maanden, als er dingen waren nog erger, we noemden haar moeder, die in marcheerden, nam de baby en stuurde Cathy en Tim weg voor een weekend, waardoor op donderdag night.On zondagavond, Cathy belde om te zien of het in orde was voor haar en Tim naar een extra paar dagen door te brengen, en haar moeder agreed.
When de therapeut belde, als Cathy haar benoeming had gemist, zei de moeder vele afdrukbare dingen aan hem, geannuleerde van haar dochter verdere afspraken, en zei dat ze zou zijn doseren alle therapyfrom nu licht deze Cathy en Tim keerde zij waren als ze voor de geboorte van de baby's waren geweest, en we hebben allemaal de schuld van de therapeut voor bijna vernietigen van Cathy en marriage.Cathy's verhaal is niet uniek. Er zijn honderden verhalen als het, waar een simpele ingreep door een familielid of vriend het probleem oplost. Er zijn ook honderden verhalen als Harriet's.
Harriet was te jong om echt te begrijpen wat er gebeurd was. Haar hele leven voelde ze zich alsof ze niet horen, alsof haar familie was niet 'echt'. Dit komt omdat toen ze negen maanden oud was werd ze fornearly twee jaar toevertrouwd aan een tante, vervolgens terug naar haar biologische ouders zonder veel inspanning van socialisation.At eerste net onzeker, dan afhankelijk, bang dat ze zou worden afgeschaft of weggegeven, Harriet groeide in een erg flauw kind. Ze altijd deed wat haar oudere zus wilde altijd klampte zich vast aan haar moeder en vrienden gemaakt in een soort van absorptie.
Toen ze vijftien was ze betrokken bij een ongeval. Er was geen twijfel over het feit dat het een ongeluk; niet door de politie, noch de psychiaters, noch de artsen, noch iemand op afstand op de hoogte van de events.When ze negentien was Harriët besloten dat ze had geprobeerd zelfmoord te plegen. Ze vertelde haar