De levenscyclus van Science

impel: hetzelfde leven bezielt beide. Noch in zijn elan noch haar prestaties kan de wetenschap te gaan tot het uiterste, zonder steeds getint met mystiek en belast met het geloof. "Pierre Thierry de Chardin," Het fenomeen van de Mens "Ik opende deze appendix met lange citaten door John S. Bell, de belangrijkste voorstander van het Boheemse Mechanics interpretatie van Quantum Mechanics (echt, een alternatief in plaats van een interpretatie).

De beroemde natuurkundige David Bohm (in de jaren '50), zich baserend op het werk veel eerder gedaan door de Broglie (de onwillige vader van de golf- . deeltje dualisme), ingebed de Schrödinger vergelijking (SE in dit artikel) in een deterministische natuurkundige theorie die een niet-Newtoniaanse beweging van deeltjes gepostuleerd Dit is een mooi voorbeeld van de levenscyclus van wetenschappelijke theorieën, bestaat uit drie fasen: Groei, Transitional pathologie en ossificatie.

hekserij, godsdienst, Alchemy en Wetenschap volgden elkaar en elk van die overgang werd gekenmerkt door een overgangsregeling pathologieën die doen denken aan psychotische stoornissen. De uitzonderingen zijn (aantoonbaar) geneeskunde en biologie. Een fenomenologie van verstarde lichamen van kennis zou een fascinerende lezen. De wetenschap is momenteel in zijn ossificatie fase. Het wordt binnenkort opgevolgd door een andere discipline of leergezag.

Andere verklaringen voor de huidige stand van de wetenschap moeten worden afgewezen: dat de menselijke kennis is beperkt door de aard ervan, dat de wereld is inherent onbegrijpelijk, dat de methodes van denken en begrip hebben de neiging om zichzelf te organiseren om gesloten mythische systemen vormen en dat er een probleem met de taal die we gebruiken om onze vragen van de wereld beschrijfbaar en overdraagbare maken.

Kuhn's benadering van Scientific Revolutions is maar één van de vele kwesties van theorie en paradigma verschuivingen in het wetenschappelijk denken en de daaruit voortvloeiende evolutie. Wetenschappelijke theorie lijkt zeer veel organismen aard onderworpen aan een proces van natuurlijke selectie. Dieren konden worden van gedacht als stellingen (met een positieve waarheid-waarde) in het logisch systeem "Nature".

Maar soorten uitsterven omdat de natuur zelf verandert (de natuur niet als een set van mogelijkheden - maar de betrokken natuurlijke verschijnselen waartoe de soort worden blootgesteld). Kunnen we hetzelfde over wetenschappelijke theorieën zeggen? Worden ze geselecteerd en uitgesc