Heeft de Australische reactie op het probleem van de spam (in de Spam Act 2003 (Cth)) op de juiste wijze omgaan met het probleem van spam voor Australische eindgebruikers?

omvattende. De vrijstelling voor de "aangewezen elektronische berichten 'is het onderwerp geweest van afkeuring als de formulering is dubbelzinnig en er is te veel ruimte voor variatie in de interpretatie. De resulterende perceptie van zwakke wetgeving op zijn minst veroorzaakt publieke verwarring en onzekerheid op dit gebied.

Deze uitzonderingen toestaan ​​voor berichten worden verzonden zonder voorafgaande toestemming en zonder een unsubscribe faciliteit, hoewel de identiteit informatie nog moet worden opgenomen.

[42] Het is de bedoeling van het verstrekken van deze uitzonderingen was om twijfel te verwijderen in grensgevallen en zorgen voor overheidscommunicatie, religieuze en politieke toespraak zijn niet beperkt. [43] Deze intentie toont aan dat bepaalde groepen, zoals overheden en onderwijsinstellingen worden geacht door het parlement aan zijn van een personage dat hen in staat stelt om spam te versturen. Ook zuiver feitelijke berichten, zoals nieuwsbrieven zijn vrijgesteld.

Wat hebben deze categorieën hebben gemeen dat deze vrijstelling rechtvaardigt? Kan het zijn dat deze organen worden gezien als een 'hoger doel' hebben, zoals de openbare veiligheid, humanitaire hulp of het onderwijs? Deze publieke doelen, denkbaar voor de vooruitgang van de mensheid of de samenleving kan zijn geacht gunstig genoeg om de schade van spam opwegen tegen te zijn. Van belang kunnen de overweging dat deze organen worden ervaren minder waarschijnlijk overlast te zijn.

Er werd opgemerkt dat veel van de berichten die door deze instanties zijn waarschijnlijk niet-commerciële en dus niet aan de Spam Act onderwerp te zijn. [44] Mogelijk werden de vrijstellingen niet bedoeld om rekening te houden voor het merendeel van de mededelingen van deze organen, maar in plaats daarvan zou een reserve macht "just in case" deze organen nodig is om een ​​commerciële boodschap te communiceren. Een voorbeeld van een dergelijke gebeurtenis zou de noodzaak van een commerciële boodschap naar een product gevaarlijk voor de volksgezondheid roepen zijn.

[45] Dit voorbeeld is illustratief voor de erkenning dat deze vrijgestelde organen "algemeen reiken dan hun ... lidmaatschap te gaan met de bredere elementen van de samenleving dat er geen voortdurende relatie met hun organisatie. Zij zouden dan ook moeilijk te bewijzen een afgeleide toestemming hebben ... "[46]

Een punt van belang is dat, hoewel de berichten van de politieke partijen zijn voorzien voor binnen deze vrijstelling, S44 die de