Leven Met Depressie - Tweede Cry For Help

Tweede noodkreet

Zoals ik al eerder zei, soms zelfs woorden, hetzij gesproken of geschreven, kan een goede indicatie dat er iets ernstig mis is te geven. Een van de manieren waarop ik behandeld met alles wat er gaande was door middel van het schrijven. Ik schreef vooral gedichten van hoe ik me voelde, en zo begon een korte fase van poëzie schrijven, helaas was het allemaal depressief poëzie, maar het hielp om een ​​deel van de emotionele pijn die ik doormaakte verlichten.

Ik laat nooit iemand gelezen wat ik schreef, behalve één keer, maar vulde ik twee notebooks ter waarde van gedichten over de dood, pijn, verdriet, waardeloosheid, ongeluk en niets, zoals ik het noemde. Een van de gedichten die kreeg me begonnen, en heeft zich met mij door het leven, en zelfs tot op de dag vind ik mezelf herhalen ten minste tweemaal per week is een las ik al vroeg in mijn gedicht schrijven. Dit gedicht leek alles wat ik voelde binnen op het oppervlak zo gemakkelijk te zeggen.

Het gedicht is als volgt:

u vloekt leven

Ik zal met u woont niet meer

em Gij hebt mij gespot, uitgehongerd me, sloeg mijn lichaam zere

En dat alles voor een pand, dat niet werd toegezegd door mij

En Nu ga ik

Nor dreiging, noch gemakkelijk gelofte

Of laat vriendelijkheid, kunt u gebruik maken nu

Bij mij waar angst

En geloof gelijk zijn gevlogen

Lonely ik kwam en ik alleen vertrekken

< p> En weet niet, waar noch tot wie ik ga

Maar dat gij Mij niet zoudt volgen Ik weet

~ Auteur onbekend

Zoals u kunt zien, kan zelfs het geschreven woord zo veel te zeggen en genoeg emotionele betekenis te vertellen dat er iets mis is vast te houden.

Slechts eenmaal heb ik een gedicht met iedereen te delen tijdens deze fase van de poëzie. Hier begint de tweede schreeuw om hulp.

Ik was in mijn Engels klas, op de leeftijd van dertien, en de leraar Engels uitgedeeld een opdracht te doen in de klas en draaien in aan het einde van de periode. Na het voltooien van de opdracht, schreef ik een gedicht van de opdracht over de dood en mijzelf doden en draaide de opdracht. Dit, in de hoop dat een beetje meer direct dat ik misschien eindelijk een leidraad voor de hulp die ik nodig had om te beginnen met een beter gevoel.

Alledaagse dingen erger, en ik wist niet wat te doen, was ik bang, en voelde ik had nergens te zetten. Mijn borst was gevuld