De volgende dag kwam en eenmaal het Engels periode begon de leraar teruggegeven het in de klas opdrachten hadden we gedaan andere dag. Toen ze teruggegeven mijn opdracht had ze het Graded merk en had ook een opmerking over de opdracht in rode inkt. Het briefje was als volgt: ".
Dit is een geweldig gedicht, moet u dit invoeren in het gedicht wedstrijd, zet het goede schrijven, heb je een veel talent" Ik verfrommelde de opdracht en gooide het op mijn weg naar buiten de deur. Voor de tweede keer dat mijn noodkreet ging genegeerd, wat er mis was met mij? Waarom heeft niemand lijken zelfs schelen toen ik een meer directe aanpak? Was ik echt waardeloos van een persoon? Voor het eerst waren er geen tranen binnen of buiten. Er was niets meer boos over te zijn. Ik stierf op de leeftijd van dertien, maar mijn lichaam zou gewoon niet toegeven.
Wat was het punt? Niemand om me gaf, hoe ik me voelde, of dat ik wilde mezelf doden. Ik zou niet gemist worden, behalve door die van enkele familieleden, maar in de tijd dat het zou genezen en ik zou zijn, maar een herinnering.
Voor de eerste keer dat ik een zelfmoordpoging. Ik had geen idee wat ik deed, maar ik dacht dat als ik dronk een fles Tylenol het zou me vermoorden, en ik deed dat later precies die nacht. Helaas is het alleen maakte me erg ziek hele nacht.
Voordat ik helemaal stilgelegd, zou ik nog een laatste poging om de hulp die ik nodig had en om ieders aandacht te krijgen, maar dit keer zou ik zo direct als ik zou kunnen zijn.
Natuurlijke remedies voor Depression