Ik heb mezelf altijd beschouwd als een vrij relaxte tevreden ziel, volledig waarderen wat ik heb in het leven en niet op enigerlei wijze vatbaar voor angst, stress of dergelijke zijn <. br>
Dus eerlijk gezegd paniek /angst aanvallen waren het laatste wat ik ooit heb naar verwachting directe persoonlijke ervaring hebben.
Maar terug in december 1999, een relatief onschuldige bult op de in gang gezette hoofd van een keten van gebeurtenissen die leidde tot maanden van langdurige angst, verbijstering en ongemak totdat ik eindelijk een manier gevonden om een of andere manier te herwinnen controle.
Ik waardeer dat er een veelheid aan mogelijke triggers en de oorzaken voor deze aanvallen en er is zeker geen magische wondermiddel voor het omgaan met hen, maar het is echt belangrijk voor mij om mijn verhaal te vertellen, en als in een aantal kleine manier het nuttig zijn om iemand die kan worden er zijn, dat zou eigenlijk heel veel voor mij.
Een koude december ochtend, was ik in de badkamer en gevlekte iets was door de kant van de wc laten vallen. Zoals ik leunde terug naar boven - crunch - Ik ving de voorkant van mijn hoofd klap op de hoek van onze houten kast, en het duurde niet half kwaad ... Ik erin geslaagd om mezelf te gaan zitten, en vrij snel daarna voelde een hobbel te komen door en een lichte hoofdpijn, maar anders dan dat was niet al te bezorgd.
Maar om een of andere reden in de twee of drie dagen of na het voelde alsof ik was nog steeds groggy, misschien omdat ik was om mij uitgewerkt dan niets dat ik kon gewoon niet zeker.
Uiteindelijk leek het rustiger aan, dus een avond ging ik naar mijn lokale sportschool voor een vrij energieke sessie. Tegen het einde van mijn training Ik herinner me dat licht in het hoofd gevoel weer en deze keer met wat duizeligheid, dus ik snel noemde het een dag en besloten om terug naar huis te rijden.
Door nu ik was zeker wel een beetje angstig, werken mezelf in een toestand dat ik dingen moeten gecontroleerd door een arts, en in mijn oprechte naïviteit over de beste manieren om te kalmeren ik besloten om te proberen en neem een paar keer diep adem. Ik werd slurpend terug de lucht veel te snel, en nu voelde een sterk prikkelend en tintelend gevoel eerste het verspreiden van een arm en vervolgens naar de andere. Mijn hart leek te worden stampende tien tot de tientallen, en ik voelde een soort golf van onbehagen passeren helemaal door mij.
Volkomen verbijsterd en bang