Als er iets, de komende twee of drie maanden, dingen gewoon leek erger.
Ik heb geprobeerd om terug naar een soort van werken routine, met de tabletten, uiteindelijk het gevoel in staat om langere afstanden te rijden, maar op een gegeven moment was ik nog steeds om te stoppen bij vrijwel elk tankstation op de snelweg alleen maar om mijn kalmte te herwinnen.
Ik vond dat het luisteren naar klassieke muziek hielp met het rijden, thuis probeerde ik wat ontspanning tapes en Tai Chi, maar af en toe werd ik gegrepen door dit schijnbaar ondoorgrondelijke terugkerende aandoening, en elke keer als ik vreesde de tabletten dragen uitgeschakeld en de hartkloppingen komen door.
In het heetst van elke aanval, hoewel elk waarschijnlijk duurde niet langer dan een paar minuten, het voelde echt alsof ik stervende was, dat ik had enkele angstaanjagende verborgen voorwaarde dat ten onrechte had geconstateerd, dat het deze keer niet zou gaan te eindigen.
Gealarmeerd door de toenemende frequentie van deze gebeurtenissen, ging ik terug naar de dokter, maar opnieuw enkel werden voorgeschreven een ander verloop van deze tijd nog sterker bètablokkers.
De laatste druppel voor mij kwam toen ik werkte in ons hoofdkantoor, wachtend op een lift met een aantal collega's toen ineens voelde ik een echte stormloop van onbehagen, als een soort van elektrische piek rond de linkerkant van mijn borst en de bedrijfsarts functionaris die toevallig te zijn gebaseerd op die verdieping, controleerde mijn hartslag op het hoogtepunt van de aanval en besloot uit voorzorg om me terug te verwijzen naar het ziekenhuis.
Nogmaals, ik kreeg het allemaal duidelijk, maar de hele ding was echt beginnen te nemen is het tol - niet alleen op mij, maar op mijn vrouw, die op dat moment had een zeer hoge druk baan als klachtenbehandelaar was eigenlijk aan het eind van haar latijn proberen om te gaan met de verpleging me door elke dag zonder echt te weten wat er op aarde aan de hand was, of het gevoel dat ze iets kon doen.
We zijn beiden overeengekomen dat de eni