Hoe om te gaan met angst - Mijn ervaring
Ik was aan het surfen door de artikelen onlangs toen ik over dit onderwerp. Dit is iets dat onmiddellijk sloeg een koord met mij. Ik leed aan paniekaanvallen en hevige angst als een kind door in mijn tienerjaren. Het is niet iets wat ik graag over praten als het brengt al die nare herinneringen terug naar de oppervlakte.
Maar toen ik las een recensie de andere dag van een medelid die nog echt worstelt met deze problemen, ik dacht dat het goed zou zijn om mijn ervaringen te delen, en daarmee misschien zelfs mensen helpen die nog steeds worstelen met dezelfde problemen op een dagelijks. Dus dat is wat ik ga doen. Het zal niet leuk over te praten, maar als ik het leven van één persoon draaglijker kunnen maken, zal het zeker de moeite waard zijn. Dus ik ga naar de geschiedenis van mijn problemen uit te leggen, wat ze veroorzaakt, welke invloed ze hadden op mij, en waarschijnlijk vooral hoe ik overwon ze.
*** weeën der benauwdheid *** Tot aan de leeftijd van tien, ik leefde een heel normaal gelukkige jeugd. Ik was onderdeel van een liefdevolle familie, had veel vrienden, deed het goed op school en was over het algemeen een content jongetje. Toen veranderde alles. Mijn eerste ervaring van een paniekaanval was toen ik op bezoek was een middelbare school op een open avond. Ik had met mijn ouders gegaan om een kijkje rond de school als een potentiële volgende halte na de lagere school. Ik herinner me dat ik niet het gevoel dat nacht. Ik bleef met opvliegers, en voelde een beetje flauw.
Omdat het een tien jaar oude jongen die ik had geen idee wat er mis was. Dan ongeveer een uur in de avond, wanneer we een aantal lange gangen in het midden van de school was gegaan naar beneden, iets in mijn hoofd knapte! Ik plotseling in paniek. Ik voelde dat ik werd gevangen met geen manier om te ontsnappen. Ik begon uit te gaan, en vervolgens begon te schreeuwen: 'Ik heb om eruit te komen'. Mijn arme ouders hadden geen idee wat er mis was, maar al snel kreeg ik het gebouw uit en thuis. In de komende dagen was ik hield van school.
Mijn ouders waren erg bezorgd, niet echt weten wat er mis was met mij of wat te doen. Op hetzelfde moment was ik in de war, had het incident op de school echt angstaanjagend, maar de meest enge deel van alles was dat het een onbekende angst, wat er met me gebeurd was? Dat weekend namen ze me door mijn vriend, een plek waar ik was vertrouwd met en vaak bezocht bezoeken. Het plan was om mij daar te la