Die kleine geel, blauw, roze of groen pillen niet zal oplossen van de wortel van het probleem, en ze niet de patiënt helpen om hun leven te accepteren zoals het nu is. Anti-depressieve medicatie zal niet terug te brengen visie en de afstomping van de gevoelens die ze veroorzaken niet de patiënt helpen omgaan met zijn of haar ziekte.
Omgaan met de schijnbaar onoverkomelijke veranderingen veroorzaakt door het verlies van het gezichtsvermogen is niet eenvoudig. De slechtziende patiënt moet mogen rouwen om het verlies van zo'n belangrijke betekenis en het verlies van het leven dat ze leefden.
De low-vision patiënt kan niet zomaar 'get over it'. Het rouwproces duurt langer voor sommige dan anderen, en als visie verlies optreedt in de tijd, dan zal dat rouwproces nog langer duren, opduiken en opnieuw beginnen met elke vaardigheid verloren. Omscholing of revalidatie training zal helpen, als het goed wordt gedaan door een trainer die zich niet gedraagt alsof ze het gevoel sympathie voor de patiënt of ze denken dat ze beter zijn dan de patiënt, en dan stomme alles op voor hen. Nr gekweekt, heldere volwassen wenst alsof hun verstand liet tegelijkertijd als hun ogen worden gesproken.
Geen gegroeid, lucide volwassen wil worden gesproken zeer preciously, alsof ze een kind was. Dit bevordert alleen de depressie en verdriet veroorzaakt door verlies van gezichtsvermogen. Dit gedrag maakt de lage visie of blind patiënt het gevoel dat anderen niet geloven dat ze in staat zijn, waardevol mens.
Gewoon het weten of het gevoel dat de mensen in hun omgeving hen niet in staat en waardevolle denk omdat visie verlies het verlies van eenvoudige vaardigheden heeft veroorzaakt, zoals de mobiliteit of het huishouden, maakt de visie slechtzienden of blinden patiënt rouwen en het gevoel van depressie en woede zelfs meer.
De patiënten die verliezen of hun visie verloren hebben ondersteuning nodig. Deze patiënten moeten weten dat ze nog steeds gewaardeerd door vrienden en familie, en ze de hulp en steun van anderen die dezelfde problemen hebben.