Claire Dorotík LMFT
"Focus op de beloning." Je hebt gehoord voor. "Houd uw oog op de prijs." Je hebt die ook gehoord. Maar hebben deze idiomen eigenlijk? In de wereld van de motivatie, is veel aandacht besteed aan de typische wortel en stok principe. De logica heeft altijd dat als een persoon creëert beloningen voor zichzelf, zullen ze meer gemotiveerd zijn om het ding dat leidt tot deze beloningen te doen.
Het bouwen off van de operante gedragsmatige conditioning principes beroemd gemaakt door BF Skinner, beschouwd als de vader van de behavioral theorie, hebben deze overtuigingen ertoe geleid dat veel zakelijke leiders, managers, coaches en docenten toe te schrijven aan het idee dat om een persoon om iets te doen krijgen, er moet een beloning voor zijn. Volgens Skinner, leren en motivatie zijn afhankelijk van het veranderen van gedrag. Om dit te doen, wordt een stimulus ontworpen om een gewenste reactie of nieuw gedrag te maken.
Hoe meer dit gewend dit patroon wordt, hoe meer de persoon leert en hoe groter zijn motivatie wordt.
Echter, studies zo ver terug als 1946 tegenspreken deze gemeenschappelijke overtuiging. Harry Harper, een hoogleraar psychologie aan de Universiteit van Wisconsin was de eerste om te ontdekken dat er een andere reden waarom de dieren en de mensen dingen te doen. Op het moment, de aanvaarde begrip van menselijk gedrag werd beperkt tot twee fundamentele schijven: één om te overleven, en één voor de beloning.
Mensen werden verondersteld te worden gemotiveerd om hun overleving vraag naar voedsel en onderdak eerst voor zorgen, en vervolgens werden gemotiveerd om te handelen op een manier die leidde tot een beloning. Wanneer Harper ingesteld op het punt om dit te testen presenteerde hij resusapen met een kleine puzzel op te lossen. De puzzel bestond uit een kleine deur met een grendel die nodig is het verwijderen van een pin, schuiven de andere en het opheffen van de vergrendeling, een proces in drie stappen.
Harper's idee was om eerst te socialiseren de apen om de puzzel en dan presenteren ze met kleine beloningen voor één van de stappen die leiden tot een succesvolle oplossing van de puzzel. Maar in de tijd dat Harper werd waardoor de apen om vertrouwd te raken met de puzzel geworden, begonnen ze op te lossen de stappen op hun eigen, zonder beloning. Zoals ze deden, bleven ze spelen met de puzzel.
Binnen vijfenveertig minuten, had elke aap het raadsel opgelost, zonder beloning