Ik heb aways voelde dat ik kon niet goed aansluiten op mensen! Als het ging om zijn sociale het was altijd een uitdaging om mezelf in de groep te zetten. Ik was ook uitgeroepen tot meest rustige van mijn laatste klas op de middelbare school. Ik was altijd bekend als de stille, of de meest easy going. Ondanks dat die "graag" Ik heb altijd geweten dat er iets mis was binnen!
Tien jaar oud is als ik kan zeggen dat depressie begon te krijgen krijgen greep op mij! Mijn vader verliet mijn moeder voor een andere vrouw. Ik moest whach hem rijden op de weg.
Het was na dat mijn moeder leek om te beginnen meer aandacht aan mijn zussen dan voor mij. Ze zou mijn vader gekapt, en herinneren ons aan het feit dat hij ons verliet. Het was ook moeilijk om haar om alles wat we het kind deed apretiaite of het sporten, en academici.
Mijn vader was steunend op een punt! Hij had vele mouments was hij meer tijd doorbrengen met zijn vrouw gezin dan met zijn eigen! Ook voor de meeste van mijn kindertijd de enige manier waarop ik moet bracht tijd met hem zou gaan om met hem te werken.
Werk van mijn vader zich te veel reizen dus tijd met papa ment op de weg.
Toen ik elf was verhuisde ik met mijn vader. Ik voelde dat mijn moeder was meer te betalen meer aandacht aan mijn zussen dan voor mezelf. De dag dat ik ze zette mijn spullen in een vuilniszak, en liet het op de veranda voor mij te halen. Het leek alsof de rest van mijn leven Ik zou dit vervreemde relatie met mijn moeder te hebben.
Mijn stap-familie was echt niet anders! Vanaf de dag dat ik verhuisde in mijn stap-zus maakte me het gevoel dat ik niet thuis in dat huis.
Mijn kamer was de equivilant van een kast, en ik leerde al snel dat het beter was voor mij om uit het huis zo veel mogelijk!
Op zestienjarige mijn vader, stiefmoeder en tante, dacht dat het zou zijn een goed idee voor de heer om te leven met mijn grootmoeder, die had net een beroerte, en helpen de zorg voor haar. In hun geest zou het me leren verantwoordelijkheid. Ik was verantwoordelijk voor ervoor te zorgen dat ze haar medicijnen, en dat het diner was perpared voor haar. Mijn betaling was $ 10 uitkering, een week.
De middelbare school was torcher! Ik heb niet thuis in elke sociale groep. Ik was niet een model student in de ogen van mijn leraren, en werd beschouwd als een goodie te-schoenen in de ogen van mijn collega's! want ik was niet een vechter was ik gepest, veel! Mensen konden me naar beneden duwen, maar om een of andere re