Mijn vader-in-law, Albert gebruikt om tafels te wachten op een Chinees restaurant in Harlem, New York toen hij jong was. Hij was zo'n fijn karakter, zelfs de chef-koks hem vond daar. Dit is ongebruikelijk, omdat de koks altijd achten zich superieur over de obers en schelden ze wanneer er een kans is. Maar Albert was anders. Met zijn intelligentie, energie, charme en Engels vaardigheid (een groot probleem onder de blue-collar Chinese arbeiders), hij eigenlijk won het respect van die eenmaal snobby chefs.
Dus elke Thanksgiving en Kerstmis, tot grote vreugde van mijn vrouw en haar broers en zussen, Albert was in staat om naar huis een zeer smakelijke kalkoen gratis van die Chinees restaurant brengen
Zoals u weet, Turkije zelf is niet erg lekker.; en het borstvlees kunnen moeilijk om wat als je niet goed koken. Misschien is dat de reden waarom mensen maken vulling en andere specerijen om het feest nog aangenamer te maken. Opa Al's kalkoen is anders. De chef-koks gemengd verschillende soorten unieke Chinese goodies als marinade om deze vogel als geen anderen die er zijn.
Albert had sinds pensioen, maar de smakelijke Chinese gekruide kalkoen nooit gestopt wordt geserveerd. Opa Al was nu de chef-kok. De marinadesaus was hetzelfde of zelfs verbeterd, en het koken en serveren methoden enigszins ongewijzigd gebleven - hij de vogel op een rek zou brengen in een grote braadpan met een kleine hoeveelheid water op de bodem; roosteren bij 350oF gedurende 4-5 uur; bedruip de kalkoen met het sap dat naar beneden in de pan heeft droop; maken jus met het sap; en dompel het vlees in de saus voor het opdienen, enz.
Het gezin groeide toen ik bij hen jaren later.
Misschien omdat ik er genoeg interesse en een zekere mate van talent in de keuken had laten zien, Albert besloten dat het tijd was om de fakkel voorbij en liet me alle spullen.
Voor een paar jaar, heb ik geprobeerd een aantal verschillende variaties , zoals het gebruik van verschillende kruiden plaats, maar kregen snel veto. De familie hield opa Al's kalkoen - geen wedstrijd
Door nu, was deze familie uitgegroeid tot zo'n vijftien hongerige monden en tellen!; een grote vogel niet minder dan £ 20 was het altijd noodzakelijk om hen te voeden.
De omvang van de kalkoen vormde een uitdaging voor mij proberen om de wit vlees mals en sappig te houden. De normale roosteren techniek zou de grote vogel hoog droge hitte uren bloot riskeren drogen of branden van de borst terwijl de binnenkant van de dij