Leven Met Depressie - First Cry For Help

s gekleed, zijn ze gekleed in een manier die slordig kijkt, als ze net iets op, omdat ze niet schelen gooide, is dat van de norm voor de persoon? Zelfs, als mijn eerste schreeuw om hulp was bedoeld, de kleuren van de persoon draagt, is dit een dag in meerdere of is het iets dezelfde dag na dag die plotseling net is begonnen? Er zijn veel dingen die we kunnen kijken want als we de tijd nemen om ze te merken.

Wat is twee minuten uit uw dag om te erkennen hoe iemand kan voelen, en misschien nog vijf minuten om hen te benaderen en kijk maar in het echt snel? Soms kan dat de daad van zorg elke handeling van zelfmoord de persoon kan denken of van plan te blijven op dat moment. Als alles wat je van een nieuwe vriendschap te starten of versterken van een bestaande vriendschap of relatie. Soms zelfs woorden, hetzij gesproken of geschreven, kan een goede indicatie dat er iets ernstig mis is te geven, maar ik zal die ene later.

Mijn depressie werd steeds erger, voelde ik me alleen, en verdrietig meest van de tijd. Ik was nog steeds niet zeker wat er mis was, maar ik had dat gevoel dat er iets niet klopte, ik wist niet wat te doen. Het enige wat ik kon bedenken was om een ​​of andere manier laat mijn ouders en /of anderen weten dat er iets mis was en ik hoop dat ze me zou helpen bij het verkrijgen van beter. Dus mijn eerste noodkreet was een verandering in mijn kleur van de kleding. .

Ik begon het dragen van alle zwarte de hele tijd, zelfs in het midden van de zomer in 98 graden Fahrenheit weer

Voor mij, zwarte vertegenwoordigd dingen die ik voelde aan de binnenkant, de zwarte symboliseerde de dood en verdriet; dat was hoe ik me voelde. Ik had gehoopt dat die wijziging zou leiden tot mijn ouders te kijken naar en vraag me over wat er mis was. Ik ging niet rechtstreeks naar hen, omdat ik niet weet hoe het te benaderen of wat te zeggen, ik kan niet beschrijven wat er mis was, maar hoopte dat ze het zou identificeren of neem me naar een arts om uit te vinden wat er fout.

Zelfs toen ik binnenkwam, ik bijna altijd liep met mijn hoofd naar beneden; Ik werd heel stil en begon problemen socialiseren

Niemand op school ondervraagd me als er iets mis was.; Ik wist niet kleden gothic, handelen gothic, of hangen in een gothic groep, dus ik denk niet dat iemand dacht dat ik gothic. Als niemand benaderde mij voelde ik me leeg, ik probeerde te bereiken op mijn eigen manier, maar ik had gefaald. Ik was niet genoeg dat er iets ernstig mis was en mijn depressie begon steeds