De term "dysthymia" betekent literarily "ill gehumeurd". Vóór 1980, was er geen dergelijk woord als dysthymia. Voor die patiënten die de symptomen van dysthymie hadden werden genoemd naar "neurotische depressie".
Er zijn enkele typische symptomen die in een patiënt met dysthyme stoornis. De patiënt lijdt aan het gevoel van ontoereikendheid. Er is voortdurend het gevoel van schuld in een heleboel zaken. Hij krijgt snel geïrriteerd en boos. Hij trekt zich terug uit de samenleving. Hij lijdt aan het verlies van belang. Hij krijgt inactief en onproductief.
We kunnen ook zeggen dat deze stoornis is vrij gelijkaardig aan andere belangrijke psychiatrische stoornis. Depressieve stoornis heeft diepgaande overeenkomsten met dysthymia. Er zijn maar weinig dingen die dysthymia scheiden van depressieve stoornis. Ten eerste moet de patiënt niet ervaren maniak of hypomaniac afleveringen hebben in de loop van zijn ziekte. Dysthymia is meer een subjectief stoornis dan dat het een objectieve stoornis. Terwijl anderzijds depressieve stoornis is een objectieve type.
Op die manier dysthymia heeft meer van de symptomen dan de tekenen van de depressieve stoornis.
Er zijn bepaalde functies, zoals verstoorde eetlust, en onvoldoende libido voorstellingen die heel syndromic om depressieve stoornis zijn, ontbreken in het geval van dysthmia. Ook zijn er functies zoals psychomotorische agitatie en retardatie die zeer een deel van de depressieve stoornis afwezig bij dysthymie.
Deze overlapping functie in de twee hoofdgroepen van ziekten maakt de diagnose moeilijk.
Dus, alvorens op de diagnose dat een ziekte is dysthymia plaats van depressieve stoornis, is het verstandig en wijs uit te sluiten van de latere eerste.