Er is een strijd in stilte woedt binnen de gezondheid van de industrie meer dan Codex Alimentarius . In 1963, de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Staten (FAO) en de World Health Organization (WHO) is de Commissie van de Codex Alimentarius (CAC). Het gestelde doel is om de gezondheid van de consumenten te beschermen en te zorgen voor eerlijke praktijken in de internationale handel in levensmiddelen. De World Health Organization (WHO) erkent de teksten, die de CAC ontwikkelt en onderhoudt, als een internationaal referentiepunt om geschillen met betrekking tot de voedselveiligheid en de bescherming van de consument op te lossen. de Codex Alimentarius alles omvat voedingsmiddelen verwerkt, semi-verwerkt of rauw, vooral voedingsmiddelen die rechtstreeks worden verkocht aan consumenten. Het omvat ook zaken als etikettering van levensmiddelen, voedselhygiëne, additieven en residuen van bestrijdingsmiddelen, en de procedures voor het evalueren van de veiligheid van voedsel geproduceerd door middel van moderne biotechnologie. Het bevat ook de overheid richtlijnen voor het beheer van de import en export inspectie en certificering van systemen voor het voedsel. De controverse over de Codex Alimentarius komt voort uit een wijdverbreide perceptie onder zijn critici dat het een verplichte standaard voor-voedsel, waaronder vitaminen en mineralen-veiligheid. Voorstanders beweren dat het een vrijwillig referentie standaard en dat landen niet verplicht zijn aan te nemen. Zijn tegenstanders verkondigen dat de erkenning door de WTO als een internationale referentie standaard voor de beslechting van geschillen is een belangrijke bron van zorg. Voorstanders tegen dat de toepassing ervan niet uitsluit dat het gebruik van andere referenties of wetenschappelijke studies als bewijs van de voedselveiligheid en de bescherming van de consument. In 1996 heeft de Duitse delegatie naar verluidt voorgesteld dat er geen kruid, vitaminen of mineralen worden verkocht voor preventieve of therapeutische doeleinden, en dat supplementen worden geclassificeerd als drugs. Het voorstel werd afgesproken, maar de protesten stopgezet de uitvoering ervan. In 2005, de CAC heeft de "Richtlijnen voor vitamine en mineralen Voedingssupplementen". Deze tekst weer opgestookt onrust omdat hiermee veel lidstaten om voedingssupplementen als therapeutische goederen of geneesmiddelen of door een andere categorie te reguleren. Hoewel het is niet de bedoHet geheim van gezond Woon Vitaminen en Minerals