Vandaag is een nieuwe dag voor mij. Na een ernstig gezondheidsprobleem schrik, heb ik moest mijn leven te prioriteren. Ik weet dit omdat, nogmaals, gefluister van de Heilige Geest hebben bevestigd in het midden van mijn schrikken. Ik kreeg een geschenk van het onverwachte van Hem.
Het is zo makkelijk te raken met de prioriteiten - althans lijken ze dringend tot iets onverwachts interrupts het leven zoals wij dat kennen.
God verwacht me om te genieten van een aantal zelfzorg.
Ik heb met opzet het woord hart ophalen, want ik kwam uit een achtergrond waar de zelfzorg narcistisch, egoïstisch, en zondig werd beschouwd. Het was disfunctioneel en wettisch, en stel me voor een ongezonde leefstijl.
Dus dit de gezondheid schrikken was een geschenk van God mij in balans te brengen.
Als uit balans, of het fysieke, mentale, emotionele of spirituele, is niet hoe mijn God wil dat ik leef. Dat is sinds kort overduidelijk. Mijn God creëerde een drie-enig wezen: geest, ziel (verstand, wil, emoties) en lichaam.
Het is gewoon te makkelijk om de ziel te voeden, en om op te treden uit mijn wil, of mijn emoties.
Schrijvers zijn bijzonder kwetsbaar voor self-verwaarlozing. We moeten schrijven als we geïnspireerd! En als we eenmaal beginnen, daarmee blijven we ten koste van de andere delen van ons leven. Ik vraag me af of onze obsessieve aard zijn wat, op het einde, ons doden.
Vandaag heb ik en mijn hond raakte de weg, lopen tot ze hijgend en puffend erger dan ik was. Geen van ons is zo jong als we vroeger, en beide van ons hebben gezondheidsproblemen.
Morgen zullen we lopen slechts 5 minuten langer, en de volgende dag, op 5 minuten langer. Het punt is, het is een proces.
God heeft me dat toen ik vervallen in self-verwaarlozing, Hij is niet blij. Hij gaf me het geschenk van dit lichaam en verwacht dat ik de zorg voor het. Zo niet, hoe zal ik de mogelijkheid om dienstbaar te zijn aan Hem?
And The Spirit gefluisterd dat zelfs als ik het niet voor mij kon doen, hoe zit het met het verzorgen van de hond die trouw legt naast me terwijl ik dit schrijf? "Kunt u het voor haar doen? ' Hij vroeg.
Er is iets regenereren over het maken van een nieuwe start. Het is een geschenk van hoop, en mijn zelfvertrouwen terug onmiddellijk.
Ik raad u aan de evenwichtsoefening in je eigen leven te overwegen. Het bracht me veel plezier vandaag.
(c) 2009 april Lorier